برای حمایت از این وبلاگ بر روی بنرهای تبلیغاتی کلیک کنید و اگر مایل بودید عضو شوید.  

                                با تشکر از همه دوستان و بازدیدکنندگان محترم

                                           ---------------------------

سلام به دوستان و همراهان عزیز 

شاید این سوال برای شما مطرح شده که چرا من مدتی است از مارتین بوبر یا با استفاده 

از ایده ای او مینویسم.دلیل آن همین اثر چاپ شده او«من و تو» در ایران و از چاپ دوم آن 

 در سال ۷۸ که اکنون در دست دارم است.اثری که به احتمال زیاد شاهد چاپ انتشار مجدد 

 آن نخواهیم  بود.(احتمالا فقط به خاطر نسبتی که او با آیین یهود دارد که اگر بخواهیم در این موضوعها  صحبت کنیم صحبت به درازا میکشد)دیدم که این اثر به سوالات اساسی ما در ارتباط 

 با رابطه  انسان و جهان و خدا پاسخهای خوبی میدهد.مارتین بوبر در آلمان اتریش فلسفه  

و هنر خوانده و به نحوی در این اثر زیبائیها و مفید بودن حکمت و فلسفه را به نمایش میگذارد. 

شیوه بیان او هم حاکی از شیوه بیان یک انسان بالنده و مشتاق است.یا به قول خودش  

انسانی که همه اجزای خود را در کل یگانه ای جمع کرده.شاید کسی با خواندن اثرش  

بگوید که او بر بدیهیات تاکید می ورزد ولی نظر من این است که او به عمق بدیهیات 

میرود و ارزش آنها را نمایان میکند و به شیوه ای استادانه سخن میگوید.یکی از تاکیدات او 

در این کتاب این است که رابطه انسان و خداوند هیچگاه از رابطه انسان و انسان جدا  

نیست.و دیگر اینکه او عبارات تاکیدی را زیاد بکار میبرد که به نظر هر کسی قادر به این کار  

نیست . 

در زیرباز گزیده ای از این کتاب می آید : 

تا زمانی که عشق کور است ؛ یعنی کل یگانه انسان رو در رو را نمیبیند ؛ هیچ نوع  

رابطه ای راهم برقرارنمی کند. 

کینه و نفرت همیشه کورند ؛ چون همیشه فقط جزیی از یک انسان را میتوان مورد کینه 

و نفرت قرار داد. 

کسانی که در مقام مخاطب و روبرویی با کل یک انسان ؛ باز هم مجبور می شوند او را نفی  

کنند ؛ کینه و نفرت نمی ورزند ؛ از توگویی های واقعی ناتوانند. 

انسانی که نمیتواند انسان رودر روی خود را تو خطاب کند ؛ یعنی نمیتواند او را تایید کند 

و بپذیرد. در این شرایط او مجبور میشود که یا خود را نفی کند و یا مخاطب خود را. 

در هر حال ؛ کسانی که کینه توزی میکنند و نفرت میورزند؛ به رابطه سازی نزدیکترند تا 

کسانی که نه کینه توزی میکنند و نه عشق میورزند.